ไหล่ของฉัน . . . มันไม่ได้มีความหมายเพียงเพื่อ . . . ประคองหัวฉันไว้คนเดียวเท่านั้น แต่เพื่อ สามารถใช้มันเพื่อประคองหัวเพื่อนได้ด้วย เสื้อของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้ห้อหุ้มร่างกายของฉันเพียงอย่างเดียว มันพร้อมจะเป็นที่เช็ดน้ำตา และที่สั่งขี้มูกของเพื่อนถ้าเพื่อนต้องการ
แขนของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้จูงหมาเดินเล่น แต่มัน สามารถใช้ประคองเพื่อนเมื่อเพื่อนจะล้ม แต่ถ้าเพื่อนล้มลงไปแล้ว . . . ฉันก็ยังมีมืออีก 1 คู่ไว้ช่วยฉุดเพื่อนขึ้นมา
ปากของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้เพื่อกินและพูดพล่ามทั้งวันหรอกนะ แต่มีไว้พูดให้กำลังใจเพื่อนด้วยเมื่อถึงเวลาจำเป็น
ตาของฉัน . . . มีไว้เพียงเพื่อกระพริบขึ้นลงเสียเมื่อไหร่ ฉันเอาไว้ใช้มัน มองสิ่งดีๆในตัวเพื่อนด้วยต่างหาก
ฟันของฉัน . . . ก็ไม่ได้มีไว้กัดใครๆเขา แต่มีไว้เพื่อจะใช้มันประดับเหงือก ทุกครั้งฉันยิ้มให้เพื่อน
หูของฉัน . . . ก็ไม่ได้มีไว้เพื่อเจาะรูแขวนเครื่องประดับ แต่มันใช้ฟังเพื่อน เมื่อเพื่อนต้องการระบายอะไรออกมาให้ฉันฟัง
เท้าของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้สะสมกลิ่น... โอเค ถึงแม้มันอาจจะมีบ้าง แต่ฉันจะใช้เท้า เพื่อเดินอยู่ข้างๆเพื่อนนี่แหละ จะไม่ไปไหนไกล
สมองของฉัน . . . อาจไม่ค่อยมีประโยชน์เวลาสอบนักก็จริง แต่มันจะทำงานหนัก เมื่อเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ
ส่วนพวกตับ ไต ไส้ กระเพาะ ม้าม เซี่ยงจี๊ ของฉัน . . .มันมีไว้ทำหน้าที่ของมันน่ะ แต่ถ้าเพื่อนต้องการอย่างรีบด่วนฉันยินดีสละให้ (อย่างละครึ่งเท่านั้นนะ!!)
และหัวใจของฉัน . . . ก็ไม่ได้มีไว้สูบฉีดเลือดเพียงอย่างเดียว แต่มันทำหน้าที่เก็บเพื่อนไว้ข้างในได้ด้วย. . .
No comments:
Post a Comment